Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Bobby Ranger (1946)

Zanger Bobby Ranger, alias Aloïs Verhoeven uit Vorselaar, wordt vandaag 77.

In het collectieve geheugen zijn van hem enkele meezingers bewaard als ‘Klappen, stampen, fluiten’ en de kampvuurklassieker ‘Singing hi hi jippie jippie jee’.

Hij speelde al vanaf 1962 in het dansorkest The Vickings, dat later de begeleidingsgroep werd van Bobby. Zijn eerste Engelstalige singletje ‘When You marry me’ dateert uit 1965. Bobby, die dozijnen liedjes opnam en ook schreef, opnam en produceerde voor heel wat andere artiesten, is altijd Vlaams en Engelstalig liedjesmateriaal blijven afwisselen. 

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende 38 liedjes van Bobby Ranger:

  • Ahahaha – 1973
  • Als de nood het hoogst is – 1982
  • Als ik niet om jou zou geven – 1982
  • Arrivederci Lola – 1966
  • Bella Mia – 1965
  • Boudewijn, O, Boudewijn – 1980
  • Denk goed na – 1969
  • Die traan in je ogen – 1969
  • Eenmaal – 1972
  • Geen enkel meisje – 1970
  • Gun mij een kans – 1972
  • Het leven – 1971
  • Hey, hey, hey – 1969
  • Ik kan niet langer op je wachten – 1972
  • Isabelle – 1980
  • Jack the killer – 1970
  • Jenny, Jenny – 1980
  • ‘k Wil naar de zee – 1974
  • Klappen, stampen, fluiten – 1971
  • Leuke meid – 1972
  • Liefste fan – 1973
  • Liegen is bedriegen – 1972
  • Linda, O Linda – 1981
  • Maria (vergeef het mij) – 1970
  • Meisjes – 1973
  • Mijn tieneridool – 1964
  • Mijnheer de zakenman – 1972
  • Oh no my girl – 1972
  • Probeer het nog een keer – 1971
  • Punke punke – 1978
  • Senorita Gonzales – 1970
  • Simsalabim-bam-bam – 1973
  • Singing hihi jippie jippie jee – 1978
  • Vodden liggen – 1969
  • Voor jou moet de zon altijd schijnen – 1985
  • Vrienden – 1971
  • Wat ben je mooi – 1986
  • Wat is het mooi te leven – 1973

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« In mijn studententijd in Gent maakte ik samen met een paar vrienden een filmpje op Super 8. Omdat we een paar cameo's van bekende Mechelaars wilden hebben, ben ik met een cameraatje in de hand bij Manu Verreth en Rik De Saedeleer gaan aanbellen, en dus ook bij Louis Neefs, die op de Stuivenbergvaart woonde. Hij deed zowaar zélf de deur open. Geweldig verrassend vond ik dat. En toen ik hem beschroomd vroeg of ik hem mocht filmen, zei hij: `Oké, maar waar, wanneer en hoe?' Ik haal dus dat cameraatje van achter mijn rug en zeg: `Hiermee, daar, en nu onmiddellijk.' Hij is dan met zijn rug naar de Leuvense Vaart gaan staan, en zo heb ik hem een minuutje gefilmd wazige beelden, want van de zenuwen had ik mijn lens niet goed afgesteld. Maar misschien zijn het wel de laatste beelden die ooit van hem gemaakt zijn, want een paar maanden later, op kerstdag 1980, is hij samen met zijn vrouw verongelukt in Lier. Ik was aan het presenteren op Radio Mechelen toen iemand het me kwam melden. Ik ben recht naar huis gefietst om mijn hele Louis Neefs-collectie te gaan halen. De rest van de dag hebben we alleen nog zijn muziek gedraaid. »Mark Uytterhoeven
Humo - 30 oktober 2012