Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Rina Pia (1935-2023)

Rina Pia werd geboren in Ninove op 21 juli 1935 als Nini Watripont. In de eerste helft van de jaren ’60 was ze Vlaanderen’s leading lady en werd ze ook de grote muze van de onvolprezen Al Van Dam (1929-2005), met wie ze trouwde.

Rina Pia overleed op donderdag 24 augustus 2023 op 88-jarige leeftijd bij haar thuis in Strombeek-Bever.

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende 44 liedjes van Rina Pia:

  • Alle moeders – 1962
  • Bla bla bla – 1968
  • Blijf mij trouw – 1963
  • Bloemenmeisje – 1960
  • Cupido – 1963
  • De jodelende koe – 1957
  • De langste dag – 1962
  • De oude haven – 1960
  • De wind zong mij een levenslied – 1960
  • Eenzaam zonder mij – 1963
  • Er gaat geen dag voorbij – 1962
  • Er speelt een orgel (in de straat) – 1963
  • Het geluk – 1960
  • Het leven is als een boek – 1963
  • Het lied van Puszta – 1963
  • Ik had zo graag gedanst – 1960
  • Ik heb in je ogen – 1963
  • Jalouzie – 1960
  • Jij bent een Judas – 1964
  • Jij bent stapelgek (& Ronny Temmer) – 1968
  • Melodia d’amore – 1957
  • Met jou is het leven zo mooi – 1961
  • Moeder mijn – 1962
  • Moederken – 1962
  • Neen – 1961
  • Nog nooit ben ik verliefd geweest – 1960
  • Oh! Waarom – 1960
  • Omdat hij haar liefhad – 1961
  • Onze liefde (& Ronny Temmer) – 1969
  • Onzichtbare tranen – 1964
  • Papa Piccolino – 1957
  • Papieren rozen – 1960
  • Pepe – 1961
  • Regendroppen – 1960
  • Romeo – 1961
  • Something stupid (& Ronny Temmer) – 1967
  • Spaanse nachten – 1963
  • Storm of regen – 1963
  • Super-kali-fra-jilistik-expi-ali-do-sjes (& Bob Davidse) – 1964
  • ’t Is heerlijk – 1960
  • Un beso – 1963
  • Wij waren jong – 1963
  • Zij is de roos – 1968
  • Zing kleine vogel (& Bob Benny) – 1959
  • Zonder liefde (& Ronny Temmer) – 1967

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Onlangs schreef een reporter dat ik met 700 euro per maand moet rondkomen. Ik heb dat nooit gezegd! Het klopt wel dat ik bij de BRT nooit een statuut kreeg. Louis Neefs en ik spraken de cultuurminister daar ooit over aan, en hij zei heel vriendelijk: "Maar madame Leemans, zingen is toch geen werken"? Louis sloeg groen uit. Hij is naar buiten gegaan. Hij had die man bijna op zijn bakkes geslagen. Nu krijg ik een ouderdomspensioentje, en een invaliditeitsuitkering. Ik kan ervan leven én op vakantie gaan. »Jo Leemans
Gazet Van Antwerpen – 22 december 2012