Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Wim De Craene (1950-1990)

Vandaag zou Wim De Craene (1950-1990) 73 jaar zijn geworden. Zijn carrière nam een vliegende start in de jaren ’70, maar raakte in de – voor alle Vlaamse artiesten moeilijke – jaren ’80 gaandeweg in het slop, met de bekende gevolgen. Wim overleed op 14 september 1990.

Het spreekwoordelijke ‘standbeeld’ volgde, zoals zo vaak, pas na zijn dood. Voor wie nog graag de echte Wim ziet: op YouTube staan tientallen prachtige oude video’s, geüpload door Ann Wostijn, de vrouw van Wim’s zoon Ramses.

Op Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende 61 liedjes van Wim De Craene:

  • 5 uur – 1975
  • Alles is nog bij het oude – 1975
  • An en Jan – 1983
  • Anno 1830 – 1975
  • Bepdibelem Petua – 1973
  • Bongo boetiek – 1977
  • Breek Uit Jezelf – 1987
  • Brussel – 1975
  • Chantate – 1975
  • Daar ga je dan – 1977
  • De blauwe olifant (& kinderkoor Mia Vinck) – 1985
  • De Boudewijn de eerste straat – 1973
  • De kleine man – 1974
  • De rechter en de landloper – 1973
  • De rode heuvel – 1973
  • De schoolstraat – 1975
  • Elke – 1975
  • Flatlied – 1977
  • Gisteren – 1983
  • Harry – 1973
  • Help, ik win een miljoen (& Mia Grijp) – 1978
  • Het exuberante leven van Leentje De Vries – 1983
  • Hoor – 1983
  • Ik Kan Geen Kikker Van De Kant Afduwen – 1982
  • Ik sterf van dorst bij de fontein – 1973
  • Kinderen van het paradijs – 1988
  • Kraaknet – 1983
  • Kristien – 1983
  • Kroegen – 1973
  • Laat me met je meegaan – 1983
  • Later op de avond – 1977
  • Levenslang – 1987
  • Loop maar even langs – 1977
  • Marcelino – 1976
  • Mariahaard – 1977
  • Mensen van 18 (& Della Bosiers) – 1977
  • Nooit meer vergeten – 1988
  • Onderweg naar kerstmis – 1984
  • Onze jeugd – 1975
  • Portret van gisteren – 1971
  • Ravage – 1980
  • Recht naar de kroegen en de wijven – 1970
  • Rene – 1988
  • Rikky – 1983
  • Rosie – 1975
  • Rozane – 1975
  • Rozerood-Oranje – 1971
  • Saint Tropez – 1980
  • Sara – 1975
  • Stad – 1976
  • Straatkoning – 1975
  • Sylvia – 1977
  • Tante Emma – 1974
  • Tim – 1975
  • ’t Is om de poen te doen – 1973
  • Titine – 1983
  • Via dolorosa – 1988
  • Vrijwillig – 1988
  • Wat ben ik voor een mens – 1975
  • Wimologie – 1973
  • Ze staat voor niets – 1983

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« In 1976 reisde ik naar de Verenigde Staten. Ik wilde zien wat er in de wereld te koop was. Eerst naar Los Angeles, en zo naar Las Vegas. Daar werd ik geïntroduceerd door een Franstalige Brusselaar. Hij kon me laten optreden in Caesar's Palace. Ik heb er nog met Liberace gedineerd, tussen twee shows in. Mijn contactpersoon zei: 'Zeg Luc, jij kunt toch een liedje zingen?' Natuurlijk - ik had kleinkunst gestudeerd aan Studio Herman Teirlinck. Hij nam me mee naar de pianist, en in de lounge zong ik De banaantjes van Tony Corsari, in vier talen. Als je indruk wilt maken op een Amerikaan moet je laten zien dat je in andere talen kunt zingen dan het Engels. Ik kreeg ter plaatse een contract van 5000 dollar per maand, om elke avond de pianobar van Caesar's Palace te animeren. Maar het ging niet door. Het avontuur was te groot. Ik wilde vooral kijken hoe ze daar tv maakten. »Luc Appermont
Knack, 15 augustus 2012