Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Norma Hendy (1947)

Van Norma Hendy, geboren als Norma Hendrickx op 14 december 1947 in Berchem, zag iedereen al van jongs af dat zij in de wieg was gelegd voor de showbizz.  Haar doorbraak kwam er in 1970 met haar derde single ‘Een knalrode gummiboot‘. In 1972 won ze Hit ’72 met de Antwerpse ploeg, die verder bestond uit Bobby Ranger, Micha Marah, Samantha en Peter West.

Norma was altijd van vele markten thuis en speelde in heel wat blijspelen en musicals en net als Nicole & Hugo vond ze haar weg als entertainer op cruiseschepen. Ze deed ook vaak gastoptredens bij Gaston & Leo en had een tijdlang een rol in de VTM-soap ‘Familie’.

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende 21 liedjes van Norma Hendy:

  • Als in een sprookje – 1969
  • Altijd weer (single) – 1971
  • Bella Italia – 1972
  • Ciao ciao Italia – 1974
  • De man die mij veroveren kan -1972
  • Die Maritza – 1969
  • Een jongen naar mijn zin -1973
  • Een knalrode gummiboot – 1970
  • Ik zag lipstick op je wangen -1975
  • Impressario – 1970
  • In mijn hart kan je nietkijken – 1972
  • Kleine Bambola – 1968
  • Kus me nog even – 1972
  • Lang leve de liefde – 1971
  • Liefde kan zonder jou geen liefde zijn – 1973
  • Mijn ideaal – 1973
  • Neem mijn hand – 1971
  • Overal waar jij gaat – 1970
  • Sesam open U – 1975
  • Tomahawki – 1971
  • Yvonne speelt bombardon – 1972

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Eddy Wally was een perfectionist, niet alleen in zijn muziek, maar ook wat kledij en zijn uiterlijk betrof. Nooit zag ik hem kwaad. Waar hij ook kwam, wist hij de mensen te boeien en was er ambiance en plezier. Zo traden we eens op voor verschillende motorbendes. Allemaal ruige kerels die bij het eerste liedje weinig of geen aandacht schonken. Eddy begaf zich plots onder hen, als orkest hielden we ons hart vast. Hij vroeg een voor een aan die mannen wat ze wilden horen en negeerde volledig onze playlist, maar in een mum van tijd wist hij ze zo naar zijn hand te zetten en werd het een fantastisch optreden. Dat was gewoon Eddy. Zijn grote wens was dat de mensen zich amuseerden. Hij was voor sommigen, vooral degenen die hem niet kenden, misschien wat naïef, maar hij was een echte artiest en zijn liedjes zullen de tand des tijds overleven. »Dirk Declercq
Krant van West-Vlaanderen – 19 februari 2016