Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

De eerste cover met regionale marketing

Vandaag is het al 30 jaar geleden dat Vlaanderen afscheid moest nemen van Leo Martin (1924-1993). In 1967 bracht hij dit plaatje uit onder de naam ‘Leo’, met een grappige Antwerpse bewerking van ‘I love You, You love me’, de gesproken country-klassieker van Anthony Quinn.

Lange Jojo debuteerde op plaat met net dezelfde twee liedjes in het Brussels, op hetzelfde Olympia label. De beide versies werden vrijwel gelijktijdig uitgebracht en beide artiesten maakten ook gebruik van dezelfde muziekbanden. Leo Martin kreeg serienummer LPQ569, het plaatje van Lange Jojo heeft LPQ575. Van regionale marketing gesproken, dus.


Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Ik kreeg mijn scholing in Frankrijk, met mensen als Claude François en Johnny Halliday. Terug in Vlaanderen ben ik erin geslaagd mijn stempel te drukken. Natuurlijk moest ik schlagers opnemen als 'Rozen voor Sandra', 'Pappie Nummer Twee' of 'Niemand weet hoeveel ik van je hou'. Ik moest optreden en de muzikanten van mijn band kunnen betalen, hits waren nodig. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar 'Zo mooi, zo blond en zo alleen', maar ook naar nummers als 'Duw een beetje'. Heel modern, met mooie arrangementen. Zoals Helmut Lotti het omschreef: een mix van soulmuziek en The Beatles Ik mag zeggen dat ik het Vlaamse lied heb gemoderniseerd! »Jimmy Frey
Gazet Van Antwerpen – 7 februari 2014