Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Juul Kabas (1944-2022)

Kempenzoon Juul Kabas was de jongere broer van Marc Dex en de oom van zangeres Barbara Dex.

Juul Kabas, echte naam Juliaan Deckx, werd geboren op 10 oktober 1944. Hij begon in het orkest van zijn broer Marc tijdens diens topperiode en zorgde er voor de komische noot tot hij zelf zijn eerste hit scoorde. Zijn bekendste nummers zijn “Ze noemen mij de Juul Kabas” (1969) (de best verkochte single in Vlaanderen in 1970) en “’t Zijn zotten die werken” (1979).

Hij overleed onverwacht in de nacht van 17 op 18 juli 2022 in zijn woonplaats in Retie.

Bij Vlaamse Wonderjaren draaien we 26 – al dan niet vergeten – liedjes van hem:

  • Alpenhoorn square – 1987
  • Als ne koekoek – 1987
  • Amaai m’n oren – 1971
  • Bier, bier, bier – 1970
  • De jeugd – 1974
  • Die Stille Nacht – 1986
  • Doe de vogeltjesdans – 1981
  • Doe de voordeur maar op slot – 1973
  • Groten dikke zeever – 1971
  • Hé moeder, hé vader! – 1974
  • Ik ben nen Belg – 1977
  • In den tijd toen ik vree mee Angelique – 1982
  • ‘k Heb genen tijd – 1983
  • Kakaluliki – 1985
  • Mijn tennislady – 1986
  • Mijne koersvelo – 1984
  • Spek mee eieren – 1970
  • ’t Lotje van de Lotto – 1988
  • ’t Zijn zotten die werken – 1980
  • Trucker trekt uw plan – 1983
  • Van Impe gele trui – 1976
  • Van Retie zennik – 1978
  • Vivam bomma – 1971
  • Vooruit naa Beerschot – 1972
  • Waar zijn de molens – 1982
  • Ze noemen mij de Juul Kabas – 1970

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Ik heb een paar bypassen en nu ook een defibrilator. Ze hebben al twee keer tegen mijn vrouw gezegd: Het is gedaan met hem. Bij mijn eerste hartinfarctje heb ik een bijna-doodervaring gehad. Ik lag op de spoeddienst. De dokter kwam me onderzoeken en opeens was ik weg. Ik zag mijn hele leven voor me. Alles tegelijkertijd. De toekomst zag ik ook, maar troebel. Het gaf me een goed gevoel. Alles viel van me af. Het heeft me rust gegeven. Het gevoel: laat maar gebeuren. Er is leven na de dood, daar geloof ik in. Net als in reïncarnatie. De mens draagt in zijn rugzak de ervaringen van vorige levens mee. Maar als je zoiets zegt, reageren veel mensen met: Och, daar hebt ge weer zo ene. Vorige levens, wat weet gij daar nu van? Maar als je daar constant geconcentreerd mee bezig bent, krijg je antwoorden. »Miel Cools
Het Belang van Limburg, 9 februari 2013