Wannes Van de Velde, geboren als Willy Cecile Johannes (Wim) Van de Velde in Antwerpen op 29 april 1937 was eind jaren ’60 een van de “drie grote W’s”, die de toen volop ontluikende Vlaamse volksmuziek en kleinkunst mee in een beslissende plooi zouden leggen. De andere twee W’s waren Walter De Buck en Willem Vermandere.
Het levensverhaal, de carrière en de persoonlijkheid van Wannes werden in de tien jaar na dood – 10 november 2008 – uitgebreid gedocumenteerd, zowel in muzikale verzamelboxen als in de biografie ‘Wannes, hier is hem terug‘ van Dree Peremans.
Wannes’ bekendste nummer is natuurlijk ‘Ik Wil deze Nacht in de Straten Verdwalen’ (1973), maar hier bij Vlaamse Wonderjaren hanteren we het ironisch veelzeggende ‘’t Is Vlaams, ’t trekt op geen kloten’ (1974) al jaren als een soort geuzenlied voor onze internetradio.
Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende 30 liedjes van Wannes Van de Velde:
- Adam en Eva – 1967
- Als ik zou sterven – 1982
- Beverlo (als Internationale Nieuwe Scene) – 1973
- Bordeel zonder vrouwen – 1972
- De brug van Willebroek – 1977
- De coupletten – 1976
- De dansende begijn – 1976
- De deserteur (als Internationale Nieuwe Scene) – 1977
- De Gebuur (& Walter De Buck) – 1984
- De volle man – 1982
- Drogen haring – 1974
- Ik en mijn broer Giuseppe (Lo sai che i minatori son leggeri) (als Het Zwarte Goud) – 1987
- Ik heb mijn hart gesloten – 1976
- Ik sta al jaren in de regen – 1982
- Ik wil deze nacht in de straten verdwalen – 1974
- Ik zing van de dagen.. – 1980
- In de natuur wou ik gaan leven – 1979
- Jan Broeder – 1967
- Kafé zonder naam – 1974
- Kerstmis is dien dag dat ze niet schieten – 1976
- Laat de mensen dansen – 1974
- Lied van de neus – 1974
- Mijn liefste vrouw (als Internationale Nieuwe Scene) – 1976
- Mijn mansarde – 1976
- Ne zanger is een groep – 1976
- Pieter Breughel in Brussel – 1968
- Stadscoupletten – 1981
- ’t Is Vlaams ’t trekt op geen kloten – 1974
- Tussen de duiven op ’t Groenkerkhof – 1978
- Zjef heeft me ’n sjiek gerefuseerd – 1966
